Djuszes
Owczarek Wschodnioeuropejski / East European Shepherd
Witam wszystkich na stronach hodowli Djuszes i owczarków wschodnioeuropejskich - VEO. W tym miejscu systematycznie będą się pojawiać informacje dotyczące rasy.
Słów kilka o VEO.
Owczarek wschodnioeuropejski (VEO) to rasa, wyhodowana w ZSRR, na bazie ówczesnych owczarków niemieckich. Początki rasy sięgają lat 20-ych XX wieku. Wtedy to do Rosji sprowadzono z Niemiec owczarki niemieckie. Na bazie tych psów zaczęto pracę nad nową rasą, odpowiadającą pod względem psychiki i eksterieru uwarunkowaniom lokalnym. Do tworzenia rasy, oprócz rzeczonych psów wykorzystywano, wiele innych ras, także psy z nieznanym pochodzeniem. Dla twórców rasy priorytetem było stworzenie doskonałego psa pracującego, odpornego na różne warunki klimatyczne Rosji. Jak to mówią hodowcy rosyjscy, VEO ma wytrzymywać temperatury -40 st. +40 st. Dzięki długoletniej selekcji powstała rasa doskonale sprawdzająca się jako pies pracujący we wszelakich służbach, a także jako pies pomocnik osób niepełnosprawnych. Do dziś wiele psów czynnie służy jako psy graniczne, w policji i rozmaitych formacjach wojskowych.
Oprócz wymienionych zadań, owczarki wschodnioeuropejskie to przede wszystkim wspaniałe psy domowe. VEO to pies o zrównoważonym charakterze i pewny siebie. Jednak w stosunku do obcych z pewną dozą nieufności. Z pozoru wydaje się być spokojny i cichy, jednak cały czas kontroluje sytuację i w momencie zagrożenia potrafi zdecydowanie reagować. To doskonały stróż i obrońca, a łatwość uczenia się i duża chęć do pracy, doskonale je do tego predysponuje. Potrzebują regularnego zajęcia i uwagi właściciela - w przeciwnym wypadku frustrują się i wymyślają same sobie zajęcia ;)
To wspaniałe psy rodzinne. Bardzo uczuciowe, uważne i odważne. Odporne na warunki atmosferyczne.
Wzorzec rasy owczarek wschodnioeuropejski.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego Artur Litwa
Ilustracja poglądowa - niekoniecznie pokazująca idealnego przedstawiciela rasy.
Wzorzec zatwierdzony przez prezydenta RKF 15.10.2014 r. Dla przeprowadzania ekspertyzy na terytorium Republiki Rosyjskiej.
Kraj pochodzenia: ZSRR
Patronat: Rosja
Data publikacji wcześniej obowiązującego wzorca: 01.11.2002r.
Przeznaczenie: Wszechstronny pies użytkowy. Pies rodzinny, pies do towarzystwa.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1. Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Krótka historia rasy: Rasa powstała w ZSRR w latach czterdziestych. Hodowla w kraju prowadzona była w celu pozyskania psów najbardziej nadających się do służby wojskowej, wojsk granicznych, oddziałów i organów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w gospodarce narodowej w różnych warunkach klimatycznych kraju. W latach 1924-1936 do ZSRR przywieziono kilka małych grup owczarków niemieckich o różnych typach i cechach, które pochodziły z Niemiec. Zadanie polegało na stworzeniu na bazie tych psów nowej rasy owczarków, bardziej przystosowanych do wykorzystania w ZSRR, biorąc pod uwagę warunki naturalne, klimatyczne i specjalne wymagania ministerstw i zainteresowanych resortów. W tym celu przeprowadzono krzyżowanie z miejscowymi psami o nieznanym pochodzeniu, które miały pożądany fenotyp. W wyniku prac selekcyjnych nazwano rasę "Owczarek wschodnioeuropejski". Pierwszy standard został zatwierdzony w 1955 roku.
W 2002 r. Rosyjska Federacja Kynologiczna (RKF) zatwierdziła wzorzec rasy "Owczarek wschodnioeuropejski".
WRAŻENIE OGÓLNE: Owczarek wschodnioeuropejski (VEO) to pies o mocnym typie budowy, powyżej średniej wielkości, o prostokątnym formacie, o mocnej, ale nie grubej strukturze kości i dobrze rozwiniętej silnej muskulaturze. Dymorfizm płciowy jest dobrze wyrażony: samce są większe i masywniejsze niż suki.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość ciała jest o 10-17% większa niż wysokość psa w kłębie.
Długość głowy wynosi około 40% wysokości psa w kłębie.
Wysokość psa mierzona przy łokciu jest w przybliżeniu równa połowie wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE / CHARAKTER: Owczarek wschodnioeuropejski to zrównoważony, pewny siebie, uważny, szybko uczący się, niezawodny towarzysz i obrońca.
GŁOWA: Klinowata, proporcjonalna do wielkości ciała (około 40% wysokości psa w kłębie), obszerna, ale nie ciężka.
MOZGOCZASZKA:
Czaszka: Część mózgowa jest płaska, dość szeroka między uszami i umiarkowanie głęboka. Czoło jest prawie płaskie. Bruzda czołowa jest nieznaczna lub zupełnie niewidoczna. Łuki brwiowe są umiarkowanie wyrażone. Linie mózgoczaszki i trzewioczaszki są równoległe, guz potyliczny słabo zaznaczony.
Stop: średniej długości, umiarkowanie zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: duży, czarny.
Kufa: W postaci lekko przytępionego klina, długości równego mniej więcej długości mózgoczaszki, stopniowo zwęża się do nosa. Grzbiet nosa jest prosty.
Wargi: ściśle przylegające, czarne. Pigmentacja dziąseł jest ciemna.
Szczęki / zęby: Górna i dolna szczęka dobrze rozwinięte, mocne. Zęby duże, białe, ściśle przylegające do siebie, kompletne (42 zęby zgodnie ze wzorem zębowym). Zgryz nożycowy.
Policzki: Nie wystające, lekko zaokrąglone.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, szeroko i umiarkowanie ukośnie ustawione, z czarnymi, ściśle dopasowanymi powiekami. Kolor oczu powinien być możliwie ciemnobrązowy.
Uszy: Średniej wielkości lub nieco większe, w kształcie trójkąta równoramiennego, stojące, wysokie i dość szerokie, z lekko zaokrąglonymi końcami. W spoczynku końce uszu są skierowane lekko na boki; przy pobudzeniu (psa przyp. tłum), są umieszczone pionowo i równolegle do siebie, a końce uszu są skierowane ściśle w górę.
SZYJA: Muskularna, sucha nieco rozszerza się w kierunku ramion, mniej więcej tej samej długości co głowa. Jest osadzona pod kątem 40-45 ° względem horyzontu.
TUŁÓW: Jednoczęściowy, proporcjonalnie zbudowany, odpowiadający formie prostokąta.
Kłąb: Dobrze zaznaczony, długi. Wysokość w kłębie nieznacznie przekracza wysokość w guzach biodrowych.
Grzbiet: Mocny, długi, prosty, poziomy lub lekko nachylony w kierunku zadu, szeroki.
Lędźwie: Krótkie, szerokie, muskularne, lekko wypukłe.
Zad: Szeroki, zaokrąglony, długi, umięśniony, lekko opadający.
Klatka piersiowa: Głęboka, szeroka, w przekroju poprzecznym owalnego kształtu, sięga łokcia, żebra dobrze zaokrąglone.
Linia dolna i brzuch: Brzuch umiarkowanie podciągnięty
OGON: Podstawa ogona jest kontynuacją linii zadu. Ogon ma kształt szabli, w spoczynku opuszczony, osiąga stawu skokowego lub tuż poniżej; przy pobudzeniu w początkowej jednej trzeciej długości, ogon podnosi się do poziomu grzbietu, a następnie stopniowo wygina się w górę, ale nie wznosi się ponad poziom grzbietu, a następnie lekko wygina się w górę. Równomiernie pokryty gęstą sierścią.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Proste i równoległe. Wysokość mierzona na łokciu jest równa lub nieco większa niż połowa wysokości psa w kłębie.
Łopatka: Umiarkowanej długości, ściśle przylegająca do klatki piersiowej, ukośnie ustawiona - nachylona pod kątem 45 ° do linii horyzontu.
Ramię: umiarkowanej długości, ukośnie ustawione. Kąt ramienny wynosi około 100 °. Muskulatura jest dobrze rozwinięta.
Przedramię: Proste, równolegle względem siebie.
Łokcie: ściśle skierowane do tyłu i nie mogą być wykręcone na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Śródręcze: Długie, mocne, sprężyste, patrząc z boku, jest lekko nachylone.
Łapy: owalne, zwarte i dobrze wysklepione, poduszki grube i ciemne; pazury mocne, ciemnego koloru.
KOŃCZYNY TYLNE: Umiarkowanie odstawione i dość szeroko rozstawione; patrząc od tyłu - równolegle,
Biodra: umiarkowanie długie, szerokie, z dobrze rozwiniętą muskulaturą.
Kolana: z wyraźnym kątowaniem.
Podudzie: Umiarkowanej długości.
Stawy skokowe: Mocne, suche, dobrze kątowane.
Śródstopie: Mocne, ustawione pionowo. Wilcze pazury powinny zostać usunięte.
Tylne łapy: owalne,zwarte i dobrze wysklepione; poduszki grube i ciemne; pazury pigmentowane.
CHÓD / RUCH: Ruchy w kłusie są swobodne, gładkie, zamaszyste, dobrze zbalansowane. Kłus nie jest niski. Dobra praca z silnym napędem kończyn tylnych, przy jednoczesnym dobrym obkładaniu przestrzeni przez kończyny przednie. Patrząc od przodu lub od tyłu, nogi poruszają się równolegle względem siebie. Wraz ze wzrostem prędkości w kłusie, kończyny mają tendencję do zbliżania się do linii środkowej; stawy przednich i tylnych kończyn swobodnie pracują; grzbiet i lędźwie lekko sprężyste.
OKRYWA WŁOSOWA:
SZATA: Podwójna: warstwa okrywowa jest gruba, szorstka w dotyku, prosta, średniej długości, przylegająca; podszerstek jest dobrze rozwinięty, gruby i miękki, zwykle jaśniejszy niż włosy okrywowe. Włos na głowie, w tym wewnętrznej powierzchni uszu, na przedniej powierzchni kończyn, na stopach i palcach -krotki, na szyi - nieco dłuższy i grubszy. Z tyłu uda włos jest dłuższy i tworzy umiarkowane potki.
UMASZCZENIE:
Czarno-szare, czarno-płowe o różnym stopniu intensywności (czaprakowe z różnym zasięgiem czapraka), czarne podpalane z jasnoszarymi lub płowymi znaczeniami, które mogą znajdować się nad oczyma, na policzkach, na klatce piersiowej, przednich i tylnych kończyn lub tylko na palcach; wokół odbytu;
Jednolicie czarne; przy jednolitym czarnym kolorze jest dopuszczalne małe białe znaczenie na klatce piersiowej, ale jest niepożądane;
Wilczaste - z zabarwieniem szarym lub płowym (z ciemną maską o różnej intensywności)
Umaszczenia z mocno wysyconymi znaczeniami są dopuszczalne, ale niepożądane.
WYMIARY:
Pożądany wzrost: dla samcow - 67-72 cm, dla suk - 62-67 cm.
WADY: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia.
WADY Duże:
Brak widocznego dymorfizmu płciowego;
Lekka, limfatyczna budowa ciała, słabe umięśnienie;
Format kwadratowy lub przesadnie rozciągnięty;
Wzrost powyżej lub poniżej określonego we wzorcu, +- 2 cm,
Bojażliwość;
Nietypowe wyrażenie;
Okrągłe, wyłupiaste oczy, bardzo jasne oczy;
Brak dwóch pierwszych przedtrzonowców (2P1);
Słabe (miękkie) uszy; załamane uszy;
Ogon skręcony w pierścień, sierp, ogon w kształcie korkociągu, zarzucony na grzbiet;
Słabe więzadła, wady kończyn, niezbalansowany ruch, inochód;
Wszelakie poważne odstępstwa od równoległego prowadzenia kończyn, słabo lub nadmiernie kątowane kończyny.
Częściowa depigmentacja nosa.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Agresywność lub lękliwość.
Brak typu rasy;
Braki zębowe, za wyjątkiem tych wskazanych w wadach;
Wszelkie odchylenia od zgryzu nożycowego, niedorozwój szczęki;
Entropium, ektropium;
Wiszące uszy;
Niestandardowy kolor;
Całkowita depigmentacja nosa.
Heterochromia, bielmo, przynajmniej jedno niebieskie oko.
Albinizm;
Zbyt krótki ogon, ogon szczątkowy.
Wnętrostwo jednostronne lub obustronne.
Drobienie, krzyżowanie lub młynkowanie, nietypowy dla rasy niski kłus.
Włos lokowany, długi lub krótki, brak podszerstka.
Każdy pies wyraźnie wykazujący nieprawidłowości fizyczne lub behawioralne powinien zostać zdyskwalifikowany.
